Light blue

Vestimentair zijn we er (net niet) klaar voor. We kunnen nu wel beginnen aftellen naar ons volgende communiefeest. Dat de tijd snel gaat, dat heb ik nu geweten. Nog maar enkele maanden ervoor vierden we de eerste communie van Lucia, enkele maanden later konden we alweer beginnen brainstormen voor het vormsel van Leonie.

Niet moeilijk doen, dat zou mijn leuze worden. Op dit modelletje was ik op slag verliefd. Dat het toen nog maar augustus was, gaf me een geruststellend gevoel. Ik zou er in ieder geval voor mezelf wel snel klaar mee zijn!

Het model bleef in mijn hoofd hangen! Het mocht dit keer ook wel weer gewoon een jurk worden.
Ik kon maar niet beslissen welke kleur het zou worden. Uiteindelijk bestelde ik een lichtblauw stofje met zijde bij Mon Depot.

Een superleuk stuk om te maken. Puzzelen met patroondelen en stof, dat kan leuk worden ... en nee, eigenlijk helemaal niet zo moeilijk. Vooral niet omdat het model me onmiddellijk heel goed zat.

En toch ook een tegenvaller, het model kwam niet helemaal tot zijn recht in dit stofje. Niets te zien van de versnijdingen die ik juist zo leuk vond. Even balen. En oplossingen zoeken!
Ik bestikte de lijnen met een dubbel sierstiksel in écru. Nadat ik op een lapje ook nog blauw, zilver en goud had geprobeerd.

Het zou zeker goed geweest zijn. En dat was al een geruststelling. Want het belangrijkste project eiste nadien al mijn aandacht op.

Maar het is het niet geworden. Het werd dan maar mijn moederdagjurk! Het werd een mooie dag, ontroerd door de hele mooie werkjes van de kinderen en de vele kusjes en prachtige tekstjes.
 

Met een écru jasje kleed het wel mooi af, maar dat moet nu nog even in de kast blijven. Ik denk dat ik nog eens op zoek ga naar een écru smal riempje. Wat denken jullie?

Nog 6 nachten slapen en eentje minder om nog heel wat te ondernemen. STRESSSSS mag nu beginnen komen ;-)   (maar zonder zal het ongetwijfeld ook wel goed komen).