In een bevlieging

Een grote voorraad stofjes, dat heeft zo zijn voordelen. Je ziet al eens een combinatie die eerst niet zo bedoeld was, je kan ten allen tijde aan een nieuw project beginnen, ... En toch zorgt dit er soms ook voor dat ik blijf twijfelen, dat ik nog net dat extraatje nodig heb (waar ik maar niet voor in de winkel geraak), dat mijn oorspronkelijke plan zo ver naar de achtergrond verschoven is dat ik op zoek mag gaan naar een nieuwe mogelijkheid (waarvoor je dan weer net te weinig stof hebt).
Gisteren had ik plots heel veel zin om eens komaf te maken met één van die lappen stof. Ook een grote behoefte om iets eenvoudigs te maken, gewoon maken, niet te veel passen (en opnieuw te beginnen). En toevallig had ik dit truitje aan. Een voltreffer, zo bleek het voorbije jaar. Makkelijk dragen en niet veel werk.

Niet nadenken, schaar erin en anderhalf uur later zo goed als klaar. Deze morgen kwam het lint in de buurt. Mooi, zeiden de huisgenoten. Een doel gevonden voor dit lint (dat ik uit de soldenbak van de Veritas viste en nadien bleef nadenken wat ik er dan mee zou doen), dacht ikzelf!
Een nieuwjaarstruitje, denk ik nu. En dat komt misschien omdat ik deze middag een heel jaar aan feestdagen zag passeren in één dansshow. Het thema van de dansschool van onze oudste. Een leuke namiddag, een leuk weekend.

 Het wordt een truitje voor het jaar rond, denk ik. Glitters in de zomer, dat moet kunnen hé!

Ik moet dat meer doen, gewoon doen. Er liggen nog heel wat lappen te wachten die het verdienen.