Er werden al eerder foto's genomen, maar die waren zo miserabel dat ik het niet zag zitten ze hier te delen. Maar vandaag was een betere dag, betere belichting, het kapsel zit ok (met dank aan mijn kapster ;-) !) en mijn minifotografe (onze jongste) deed haar job heel goed! Hebben jullie dat ook, van die dagen dat het niet pakt? Heb dat steeds meer, oh jee, oud worden ...
Hoe dan ook, het gaat hier over mijn LBD hé! In meerdere modemagazines lees ik al jaren dat iedere dame er minstens ééntje in haar kast moet hangen hebben. Ik had deze nog niet. En ook niet al te hard gemist hoor. Maar nu was het moment daar, lees: nu had ik toevallig een heel mooie lap zwarte tricot. Deze zomer besteld bij Mon Depot. Waw, wat was ik tevreden van de kwaliteit! Denk dat deze van MDN was. Alleen de grootte van de lap was niet ideaal en dat had ik helemaal aan mezelf te danken, te lang wachten en dan nog net kans op het couponnetje, 1 m. Even dacht ik het boek 'De geknipte outfit uit 1 m stof' aan te schaffen. Mijn 'tentakels' waren in ieder geval al geprogrammeerd voor de zoektocht naar het ideale patroontje. Misschien een rok? Maar daar had ik eigenlijk geen zin in. Hoewel ik deze wel heel mooi vindt! Alleen heb ik mijn zomers kokerrok nooit veel gedragen (maar dat heeft misschien vooral te maken met het feit dat ik er vorige zomer gewoon een tijd niet meer in kon ...).
Nee, toch liever een jurk. En wie me al een beetje kent weet dat ik als professionele koukleum een mouw van doen heb :(
In de hoop een patroon te vinden voor Leonie in maat 152 of groter dook ik enkele maanden geleden nog eens in de archieven van de plaatselijke bib en toen viel mijn oog op een futuristische jurk (niet meer te vinden op de site van Burda, komt dan ook uit een uitgave uit 2010!). Nooit opgemerkt enkele jaren terug. Zou dit aan de heel rare mouwen gelegen hebben of gewoon aan het feit dat ik toen meer aan andere stijlen deed? Een blik op de werkwijze en de patroondelen gaf me een 'joehoe'gevoel. Een mouw zou ik kunnen knippen daar waar de uitsparingen zijn.
Op het stoffenspektakel kocht ik een stuk nepleer met een soort ruitjesreliëf wat ik mooi vond. Maar hier ligt dan toch het addertje onder het gras. Ben er eigenlijk niet onverdeeld tevreden over, blinkt een beetje te veel en raar, maar het is precies ook een beetje een andere tint zwart ?!
De hals vind ik dan weer wel heel mooi, evenals de nepen die naar beneden lopen.
De pasvorm is behoorlijk, hoewel het toch iets meer taille mocht hebben. Dit was dan ook een uitdaging, want de zijstukken hebben geen zijnaden. In de naailes werd ik nog eens goed opgemeten en moest ik iets verbreden naar de taille toe. Alleen aan de rits zou je nog een heel klein beetje kunnen werken, maar ook daar niet veel speling hé.
De lengte van de mouw is op de millimeter het maximum wat kon, de zoom is zelfs een beleg! Even twijfelde ik nog om nog iets met het nepleer te doen om de mouw te verlengen. Maar toen kreeg ik te horen dat een 3/4 mouw eleganter is, en daar zit natuurlijk iets in. Oh ja, het was nog even spannend met die mouwen, want die vreemde mouwen werden omgevormd naar gewone. Een knipfout kon ik me niet permitteren!
Voila se, dit is dus mijn zwarte jurk. Tevreden, maar ook niet helemaal.
De jonge fotograaf vroeg nog even wat actie ... maar de zotste houden we hier lekker voor onszelf ;-)
Goeie feesten!
.jpg)
