Kersen, appels en peren

Ik schreef het al in mijn vorige post. De vingers kriebelen, het hoofd slaat op hol. Ik zit weer volop in een naaiperiode. Voorlopig weer gedaan met haken en breien. Ik probeer zoveel mogelijk stofjes te verwerken waar ik altijd een boontje voor gehad heb, maar toch zijn blijven liggen. En dan ook nog eens met patroontjes die ik super vind, maar nog nooit toe gekomen ben. En voila, ik naaide het kinderbloesje uit Zo geknipt 2!

Zo leuk om te maken, een beetje spannend ook. En ja, je mag er niet te veel zelf willen voor denken, doe gewoon wat er in het boek staat. Het tornmesje had ik omwille van die reden toch nog nodig ;-)

Maar kijk, onze jongste is een bloesje rijker. Het stofje is al niet meer van de jongsten. Zou je niet zeggen, hé. Ik kocht het al enkele jaren geleden en de prijs stond nog in BEF ... En juist om die reden durfde ik er mijn schaar niet in te zetten. En werd het gekoesterd.

Ik liet onze jongste zelf beslissen welke kleur kamsnaps we er zouden inslaan. Fuchia, dat kon niet volgens haar, want het was toch een tikkeltje anders. Wit, tja, misschien, ... wat vind jij, mama? ... Meisje, jij mag dat nu eens zelf kiezen! Ze weet zo vaak wat ze wil, maar uiteindelijk begint ze te twijfelen en weet ze het niet meer. Nee, wit doen we niet, zei mama, want dan zie je ze helemaal niet en het mag toch een beetje opvallen, niet? Tja, muntgroen of limoengroen is ook wel mooi ... maar kies jij nu maar! De volgende dag viel de beslissing ;-)

De schoenen zijn deze die haar 4 jaar oudere zus vorige zomer (niet al te lang) heeft gedragen en nu zijn ze al perfect voor onze jongste. Het kind leeft op grote voet!

Blij dat ik het gemaakt heb! En content met de foto's, want daar voel je toch al een beetje de zomer ... Haar kamertje krijgt binnenkort nieuwe meubels, zo foto's voor de fotowand zal dan niet meer lukken. Jammer.