Back to tennis

Of toch niet ... Ik deed dat wel, toen ik klein was. Tennissen tegen de muur bij ons thuis als ik alleen was, tennissen met de buurkinderen op straat of met den 'jokari'! In die tijd was dat geen probleem, om het half uur moesten we ons bakske een keer opzij zetten als er een auto aankwam! Trouwens, wij hebben dat eens gezocht, zo een 'jokari' maar niet gevonden tot nog toe ... Tips zijn welkom!

Daar zou ik het eigenlijk niet over hebben! Ik heb natuurlijk een kleedje gemaakt die me een beetje aan een tenniskleedje doet denken. En waar ik zowat alles zal in doen, behalve tennissen ;-)

De inspiratie kwam op model. Een jonge collega van mij heeft een fluoroze kleedje. Ze staat er beeldig mee! Iedereen was er fan van, ikzelf inclusief. Kopen kan niet meer, het komt uit de zomercollectie van vorig jaar van DE Zweedse modeketen met ondertussen al 3200 filialen over heel de wereld. ra ra ...

Ik vroeg haar heel lief of ik het eens mocht meenemen. Geen probleem, enkele dagen later vond ik het al in mijn 'vakje'! Nog juist op tijd om mee te nemen naar de laatste naailes. Een patroontje overnemen van een bestaande jurk, daar kon ik nog wat tips over gebruiken. Eigenlijk niet zo moeilijk (in dit geval toch), leg per deel zo plat mogelijk bovenop patroonpapier. Steek heel veel speldjes door kledingstuk en papier. Voila, daar verschijnt het patroondeel. Tweede stap, pas de maat wat aan, jammer een maatje 36 daar kan ik toch niet zo goed in ademenen!

Toeval of niet, we waren samen paraat op onze permanentiedag. Ik had ook zo graag een zichtbare rits in het jurkje verwerkt, maar het bleek onmogelijk om een gelijkaardige groene rits te vinden ... Ik had natuurlijk nog het stofje kunnen aanpassen, alleen kan dit momenteel geen optie zijn. Even doordoen met het voorraadje ;-)  Het jonge collegaatje stelde voor om dan maar een andere kleur te nemen. Geen slecht idee, vond ik. Zoveel keuze had ik niet, het werd een witte rits.

Hoe die rits zichtbaar verwerken? Daarvoor moest ik toch eens goed denken en hier en daar wat raad op doen. Gelukt dus. Alweer iets bijgeleerd!

Het wit van de rits mocht nog wel elders terugkeren. Ik verwerkte voor het eerst een elastische paspel! Verliep vlot!  Het jurkje werd onderweg nog wat meer 'op maat' gemaakt, ik maakte het ook dat 'tikkeltje' langer dan bij de jonge collega ... En zo heb ik toch het gevoel dat het de moeite is om zelf een jurkje (op maat) te maken! 

Als laaste nieuwigheid: Ik gebruikte voor het eerst mijn 'zoomspuit' (is dat de naam?). Ooit gekregen van een dame die de grote kuis deed. Nu heel blij dat ik dit in huis had, want het jurkje hing onderaan goed scheef! De zoom werkte ik af met een beleg. Op heel het jurkje geen enkele zichtbare stikking!

De exacte kleur van het stofje is niet op foto te krijgen. Het is er eentje van Lucy has a secret, gekocht bij Mon Depot! Stevige elastische tricot, ideaal voor dit jurkje.

Nog een klein weetje, nu heb ik niet alleen een gelijkaardig jurkje als het jonge collegaatje. We bezitten ook nog eens meerdere paren gelijke schoenen. Zelfde smaak zeker?