Safari

Ik maakte nog eens een Theo-hemd voor de zoon!
Om één of andere reden vind ik dat altijd een ontspanning in mijn naaiparcour.
Ik ken het patroon, ik ken de stapjes en ik volg nog steeds mee in het boekje.
Geen fittings onderweg, geen patroonaanpassingen ...
Hoogstens eens lostornen wat niet helemaal is zoals je het wilde.

Dat de zoon de hemdjes ook effectief draagt, zal er ook wel mee te maken hebben.

Alleen blijft het wel moeilijk om stofjes te vinden die net exotisch genoeg zijn voor mij en voor hem ...
Hij houdt wel van een specialleke (bless me!),
maar ik moet toch ook wel een beetje rekening houden met zijn leeftijd.

Tijdens een uitje met de MDH in de sneeuw (ja, nog net één van die dagen waar we sneeuw en gladheid en file-ellende over ons heen kregen) botste ik op dit stofje in stoffen Christiaen in Brugge.
De man vond het stofje wel kunnen voor de zoon.


Ondertussen maak ik een 152 smal voor deze 13-jarige.
Ik knipte en verstevigde thuis en nam de lapjes mee op naaiweekend.
Om het geheel wat stoerder te maken werkte ik met enkele zwarte accenten.
Ook die vrijdag was er opnieuw één met sneeuw en ja, bijhorende file-ellende.
Geen ommetje meer om een strookje zwarte boordstof voor ik naar de Karmel in Brugge reed.
Al een geluk dat zoveel naaisters bijeen ook heel wat voorraadjes bij hebben.
Ik mocht een strookje zwarte boordstof lenen. Bedankt nog eens, Kris!
En plots kwam in mijn hoofd dat er ook nog eens een paspeltje op het rugpand bij mocht.
Voor deze mocht ik putten uit de enorme zak kleurtjes van Sofie, voor een naaister een echte snoepzak. Merci, Sofie!
Ik zou er eerst bronskleurige kamsnaps in steken, maar toen kwam Annick met haar voorraadje knoopjes op de proppen. Thanks, Annick!
:-)
Nu pas heb ik door, dat dit hemdje een beetje een groepsproject geworden is!


Het derde naaiweekend voor mij, en dank zij de krokusvakantie enkele weken voordien, was ik voor het eerste echt voorbereid.
Met een planning en al ...
Deze Theo zou ik meteen de vrijdagavond maken.
De werkelijheid zegt, dat mijn batterijtjes op waren iets na middernacht en ik wijselijk besloot de ochtend nadien af te werken.


Wijselijk?
Tja, zo'n ochtendmens ben ik nu ook weer niet.
Had jij het al gezien?
Ik niet, maar toen ik ermee thuis kwam, vond de zoon het zo moeilijk om de knoopjes toe te krijgen.
Ik deed de sluiting andersom ...




Ik heb goede voornemens,
ik hoop je hier heel gauw nog enkele naaisels te presenteren 
;-)
Maar dat zal gedeeltelijk afhangen van mijn jeugd.
Zijn ze 'in the house' en zijn ze 'in the mood'.




Reacties

  1. Héél mooi!
    Print zeker ok, dieren zijn nu 'in' toch... ook stoer met die boordstof!
    Project geslaagd!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh, geweldig tof hemdje hoor!! En die sluiting, ja, dat merkt hij, en het geoefende oog misschien ;)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts